विटाळ होतो स्त्रीत्वाचा

विटाळ होतो स्त्रीत्वाचा हो ज्या देवाला
स्वत:च त्याने घालावे मग मुल जन्माला

अभिषेकाची धार तुझ्यावर दगड तरी ‘तू’ !
शिंतोड्यांनी फुटे पालवी भिंताडाला ..

मनी कुणाच्या नकोच आता जागा मजला
मीच शोधले आहे माझ्या अढळ ध्रुवाला

अहंकार अन मत्सर म्हणजे तुझे सोयरे
किती त-हेने सजवतात अपुल्या नात्याला

वेशीवरती धरे, तुझी लक्तरे टांगतो नको भुलू तू पाउस म्हणणा-या पुरुषाला

जहाल काही लिहून जाशिल आणिक ‘प्राजू’
धर्मांधांची फौजच येईल बघ मोर्चाला

- प्राजू