मन श्रावणी श्रावणी..!

ऊन्ह श्रावणी नभाचे, अंग ओले सोनसळी
हळदीचा माखलेला, साज ल्याली फ़ूल कळी

आला हिरवा शिरवा, भिजे शहारूनी माती
विरताना धुक्यातूनी, निखळला ओला मोती

ऊन पावसाची प्रिती, छंद श्रावणास जुना
सात रंगात शोधतो, मिलनाच्या खाणाखुणा

सडा प्राजक्ताचा दारी, मोती पोवळ्याची रास
क्षण भंगूर आयुष्य, परी गंधण्याचा ध्यास

अंग वेलीचे ओलेते, निरखून आईन्यात
लाजे नवरीच्या परी, हसे बघून पाण्यात

असे श्रावणाला पिसे, गंधाळल्या ताटव्यांचे
हातावर रंगलेल्या, मेंदीच्या गं आठवांचे

सख्या श्रावणाची ओढ, मन झिंगून झिंगून
तृषा युगांची शमूनी, सुख आले ओथंबून

अशी सोवळी ओलेती, ऊन-पावसाची लेणी
मन माझे बहरुनी, झाले श्रावणी श्रावणी..

-प्राजु